Երևանից 60 կմ հեռավորության վրա՝ Սևանա լճի ջրերով ողողված թերակղզում, գտնվում է հին հայկական ճարտարապետության եզակի հուշարձան՝ Սևանավանքը, որն ընդգրկված է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի մշակութային ժառանգության օբյեկտների ցանկում: Ըստ ավանդության՝ կրոնական համալիրը կառուցվել է ճգնավոր վանականների կողմից 8-րդ դարի վերջին՝ Գրիգոր Լուսավորչի և Բագրատունիների արքայական տոհմից արքայադուստր Մարիամի աջակցությամբ։ Հին ժամանակներում թերակղզին կապված չէր մայրցամաքի հետ և 250 մ-ից մի փոքր ավելի երկարությամբ ժայռոտ ցամաքային տարածք էր: Կղզի հասնելու համար անհրաժեշտ էր հաղթահարել մոտ 3 կմ ջրային տարածք, ուստի այն հիմնականում բնակեցված էր ձկնորսներնով ու հանցագործներով։: Կղզին գտնվում էր ծովի մակարդակից 1000 մ բարձրության վրա: 8-րդ դարի սկզբին այնտեղ առաջին անգամ այցելեցին վանականները, ովքեր հիմնեցին փոքրիկ բնակավայրը։ Համալիրից մնացած եկեղեցիներից է Սուրբ Կարապետ վանքը, որի հիմնարկեքին մասնակցել է Գրիգոր Լուսավորիչը։ Տաճարը վերակառուցվել է 7-րդ դարում, ուստի հայտնի չէ, թե որն է եղել նրա սկզբնական տեսքը։ Համալիրի այցեքարտը Սուրբ Առաքելոցն է՝ ներքին բակում խաչքարերի հավաքածուով։ Հատկապես հետաքրքիր է լեռնային բյուրեղապակուց պատրաստված խաչքարը։ Սուրբ Աստվածածին վանքը (IX դար), որը նույնպես վանական համալիրի մաս էր կազմում, ապամոնտաժվել է 1931 թվականին ։ Այստեղից բնապատկերն ուղղակի հիասքանչ է, անկասկած պետք է անպայման լինել այստեղ և վայելել վանական համալիրի հնագույն վեհության ոգին գեղատեսիլ Սևանա լճի ֆոնին:
